II Liceum Ogólnokształcące

Laureat nagrody 2021 / 2022: MICHAŁ JÓZEFACIUK

Nominowani do nagrody 2021/2022: Michał Józefaciuk, Martyna Szydełko.

Laureat nagrody 2020 / 2021: JULIA SŁOCIAK

Nominowani do nagrody 2020/2021: Michał Józefaciuk, Paulina Kosicka, Julia Słociak.

Rys historyczny Rodziny Feczków:

Rodzina Feczków wywodzi się z Węgier, przez Słowację, osiedliła się w Galicji polskiej, kolejno w Przemyślu na Zasaniu:

• Fecske Ferencz , po naturalizowaniu  Feczko Franciszek ( 1863 – 1941 ), dyrektor poczty w Przemyślu; dbający o urodzenie i wychowanie 3 synów i 3 córek, tworzył w trudnych czasach pogodną i szczęsną rodzinę, zapobiegliwy dla rodziny – sfinansował i zorganizował budowę rodzinnego domu (willa Feczków) w Przemyślu Zasanie ul. Kaciubka (obecnie Poniatowskiego 25);

• Feczko Paweł,  ojciec zakonny Zakonu Braci Mniejszych (franciszkanie): prowincja Matki Bożej Anielskiej OFM, diecezja przemyska, przełożony klasztoru w Brzezinach (1925 – 1927),  aresztowany przez Niemców w 1939  i razem z innymi zakonnikami w Jarosławiu  przewieziony na drugą stronę Sanu przeznaczoną przez Niemców do zajęcia przez Armię Czerwoną, zmarł  z „eksterminacji : wycieńczenia i choroby 26.X.1939 r.” według „„Białej Księgi” Martyrologii Duchowieństwa Polskiego XX w. … ”; dobroduszny - radosny, przekazywał  praktyczne ważne wskazania życiowe ( czas, zegar są wtórne do życia ludzi, ich potrzeb, a nie odwrotnie; i inne), przedkładał  sprawy codzienne ludzi ponad wielkie idee, zwłaszcza w trudnych często wojennych czasach, dając ukojenie, spokój, nadzieję - perspektywę przyszłości – drogę postępowania, z zamiłowaniem do dobrego „stołu” spożywanego z innymi;
• Feczko Kazimierz Jan  (1985 – 1920), uczeń i absolwent  II. C. k. Gimnazjum w Przemyślu Zasaniu z pol. jęz. wykład.,  student Wydziału Prawa Uniwersytetu Lwowskiego ,sierżant z cenzusem  w kompanii I. Brygady Legionów Polskich p. komendanta J. Piłsudskiego, w okresie  rozproszonych walk polsko – rosyjskich  1920 r. na Mazowszu, pojmany przez  żołnierzy 3. Korpusu Kawalerii zwanej Złotą Ordą Gaj Chana, zginął śmiercią męczeńską, na wniosek Komitetu Medalu i Krzyża Niepodległości pod przewodnictwem p. Marszałka Józefa Piłsudskiego – K. J. Feczko został odznaczony pośmiertnie Krzyżem Niepodległości przez p. Prezydenta Rzeczpospolitej Polskiej prof. J. Mościckiego za „pracę w dziele odzyskania niepodległości” :  należący do  ”NIEZWYCIĘŻENI 1918 – 2018”; był energicznym, zdecydowanym młodzieńcem, poważnym – „twardym”, silnie związany z przemyską rodziną i wybraną przez niego narzeczoną, mający wysokie poczucie odpowiedzialności za rodzinę – narzeczoną; 
• Feczko Jerzy (1898 – 1947 ), uczeń ( 1909 – 1917 ) i absolwent  II. C. k. Gimnazjum w Przemyślu Zasaniu z pol. jęz. wykład., słuchacz akademii weterynaryjnej,  żołnierz 10. pułku piechoty  Okręgu Wojsk. w Przemyślu;
• Feczko Stefan Juliusz (1899 – 1965), uczeń ( 1910 – 1918 ) i absolwent  II. C. k. Gimnazjum w Przemyślu Zasaniu z pol. jęz. wykład., uczestnik walk o Przemyśl 1918/1919, doktor wszech nauk lekarskich i prawa wykonywania zawodu tak lekarskiego i chirurgicznego, jak okulistycznego i położniczego / dyplom Uniwersytetu Lwowskiego,  lekarz i kierownik Przychodni Przeciwgruźliczej w Miejskim Ośrodku Zdrowia w Przemyślu ,  lekarz szkolny w Przemyślu ( od 1928 ),  pożyczkodawca do Skarbu Państwa Polskiego w ramach Pożyczki Narodowej w 1933 r. (pożyczka realnie bezzwrotna), zastępca szefa służby ratowniczo – sanitarnej Komendy miasta Przemyśla od X.1938 r., ostatnie mianowanie  na stopień podpułkownika w Siłach Zbrojnych Polskiej Rzeczpospolitej Ludowej w korpusie osobowym oficerów służby zdrowia w grupie lekarzy ( 1962 );  śmierć matki w wyniku komplikacji porodowych przy jego narodzinach, spowodowało że stał  się lekarzem, został specjalistą w zakresie powszechnie wtedy śmiertelnej gruźlicy, oddany leczeniu pacjentów: po latach od jego śmierci  pacjenci wspominali go jako bardzo spolegliwego i oddanego im lekarza; spełniony w leczeniu ludzi, zmarł po zarażeniu się gruźlicą od pacjentów, w wieku 67 lat;
• Palińska Jadwiga z Feczków (1910 – 1952);
• Schneider Józefa Maria (Sieńka) z Feczków ( 1904 - 1989 ),  absolwentka Uniwersytetu Lwowskiego,   wieloletnia profesorka Gimnazjum w Pińsku,  II  Gimnazjum i Liceum w Przemyślu Zasaniu, Państw. Szkoły Medycznej Techników Analityki w Przemyślu (i in.), współorganizator i nauczyciel tajnego nauczania w czasie II. wojny światowej,  wpisana do „Księgi zasłużonych dla województwa przemyskiego” (1984 ); poświęciła się  nauczycielstwu, dbająca o ład i porządek, skrupulatna, „sucha” i oschła, szanująca państwo – porządek państwa – społeczny – religijny, ceniona przez jej uczniów i wychowanków,  wspominających ją pośmiertnie – jako wymagającej, tej co ich uczyła ale i nauczyła, stworzyła i wieloletnio uprawiała ogród też jako pokazowy dydaktyczny dla młodzieży szkolnej  w Przemyślu ul. Poniatowskiego 25, zajęty przez Spółdzielnię Mieszkaniową San – w 2021 w stanie upadłości;
• Schneider Ferdynand Andrzej (Fredek) (1902 – 1973 ), absolwent Wydziału Matematyczno – Przyrodniczego Uniwersytetu Lwowskiego, żołnierz  6. Pułku saperów w Przemyślu , więzień Gestapo w czasie II wojny światowej z powodu odmowy podpisania deutsche volksliste , współorganizator, nauczyciel polskiego  tajnego nauczania w czasie II wojny  światowej ( 1.I.1942  – 1.VIII.1944), i okresowo jego kierownikh, pseudonim „Ślączka”,  wieloletni profesor  Gimnazjów, Państw. Polskiej Szkole Handlowej w Przemyślu ,  Państw. Szkoły Medycznej Techników Analityki w Przemyślu, II Gimnazjum i II Liceum w Przemyślu Zasaniu,  pełniący obowiązki dyrektora II Liceum w Przemyślu 1947 – 1951, kolejno obowiązki z-cy dyrektora tego Liceum, i in.; pracowity, skrupulatny – dokładny i precyzyjny z „niemieckim” charakterem, poważny – spokojny ale zdecydowany do osiągania celów, odważny, zdolny do poświęceń i je wykonujący, zdecydowany, wierzył w ważność nauczycielstwa / edukacji – poświęcił temu życie, energiczny, wymagający dużo od siebie i od swoich współpracowników, wymagający i niekiedy ostry do swoich uczniów i wychowanków, wiarygodny:  jako: chemik / fizyk, jako nauczyciel, jako organizator – kierownik edukacji, jako patriota naturalizowany Polak, ceniony przez jego uczniów i wychowanków, z szacunkiem wspominających go pośmiertnie  - jako wymagającego, jako tego – co ich uczył i nauczył;      
• Feczko Janusz Stefan (1949 - )

absolwent I. Liceum Ogólnokształcącego im. Bartłomieja Nowodworskiego w Krakowie, studia na Wydziale Ekonomiki Obrotu Wyższej Szkoły Ekonomicznej w Krakowie z uzyskaniem tytułu zawodowego magistra, stopień doktora nadany w Akademii Ekonomicznej w Krakowie, uzyskanie stopnia doktora habilitowanego w Moskiewskim Instytucie Gospodarki Narodowej ,  zatrudniony w wyniku konkursu - w Washington State University (USA ),  uzyskał akceptację Komisji Akredytacyjnej w kierunkach edukacji akademickiej : ekonomia, zarządzanie, turystyka i rekreacja,  ekspert w Malta Tourist  Government  Board , pracujący ( 1972 – 2017 ) w szkolnictwie wyższym akademickim  w uczelniach polskich i zagranicznych, na stanowiskach asystent – adiunkt (założyciel i kierownik Pracowni Kształtowania Jakości, organizator i kierownik Ośrodka Testowania Jakości Produktów wspólnie z przedsiębiorstwami przemysłowymi, handlowymi, Federacją Konsumentów ) – docent – profesor nadzwyczajny przez ponad 30 lat ;  rektor Wyższej Szkoły Finansów i Bankowości w Radomiu, ostatnio  – w Uniwersytecie Pedagogicznym w Krakowie i Politechnice Koszalińskiej w Koszalinie, organizator i koordynator drugiego stopnia badawczych programów resortowych dot. jakości towarów i in., team leader projektów UE Phare i in., autor ponad 108.  recenzowanych artykułów naukowych, czynny uczestnik  32. konferencji naukowych, organizator i przewodniczący 18. konferencji naukowych, projektodawca i fundator cyklicznej nagrody KOWAL ROZWOJU  im. Rodziny Feczków,  dla uczniów II Liceum w Przemyślu Zasaniu; 

• Toczyska Maria (Inka) z Feczków (1907 – 1976),  całe życie zawodowe nauczycielka w szkołach ludowych / podstawowych państwowych, w Szkole Polskiej w Ruszelczycach n. Sanem i in.;  radosna, dobrotliwa, spokojna i łagodna, ponad miarę otwarta - pozytywnie nastawiona do dzieci i młodzieży oraz innych, staranna i w pełni oddana pracy nauczycielskiej, rozwijająca talenty młodzieży ponad obligatoryjne wymagania szkolne, skromna i uboga materialnie, podporządkowująca i poświęcająca  się matce i in. wbrew  jej indywidualnemu szczęściu i małżeństwu; pozostała w pamięci  jako oddany życzliwy przyjaciel.

NIECH  RADOSNE PRZESŁANIE ŻYCIOWE INKI TOCZYSKIEJ
( PONIŻEJ) TOWARZYSZY WSPOMAGAJĄCO LAUREATOM NAGRODY KOWALA ROZWOJU,
CAŁEJ SPOŁECZNOŚCI II LICEUM W PRZEMYŚLU NA ZASANIU.